We voeren u even terug richting de hoofdkussen historie, en u komt tot ontdekking dat een “hoofdkussen” reeds een lange historie bij zich draagt. Voor zover men weet, werd een “hoofdkussen” voor het eerst toegepast ca. 9.000 jaar geleden, sporen daarvan leiden naar Mesopotamië, oftewel het hedendaagse Irak. Een hoofdkussen werd gevormd uit steen, waarbij de bovenzijde als een halve maan werd gevormd om de nek te ondersteunen. Het idee bij deze eerste vorm van hoofdkussen was duidelijk niet bedoeld als onmiddellijk slaapcomfort. De basisfunctie van het hoofdkussen destijds was het hoofd van de grond te houden waardoor voorkomen werd dat insecten in mond, neus en oren kropen. De oude Egyptenaren en Chinezen gebruikten ook een soortgelijke hoofdkussen, wel had vermoedelijk elke cultuur zijn eigen redenen voor de toepassing ervan.
Oorsprong van hoofdkussen
Egyptische hoofdsteun
Chinese porselein kussen
Japanse-hoofdsteun
Egyptenaren geloofden dat het hoofd een belangrijk spiritueel centrum voor het lichaam was, om die reden werden de kussens en hoofdsteunen zo gemaakt dat men het hoofd zoveel mogelijk wilde beschermen. De meeste van deze “hoofdkussens”, zijn vergelijkbaar met die van de Mesopotamiërs, met hun gebogen top, en werden vervaardigd van hout.
De Chinezen daarentegen, maakten rijk versierde “hoofdkussens” uit vele materialen zoals hout, steen, bamboe en zelfs porselein, brons en jade. Hoewel ze de kennis hadden om zachte kussens te maken deden ze dat niet, zij geloofden dat door dergelijke zachtere hoofdkussens de energie en vitaliteit van het lichaam gestolen werd terwijl men sliep.
Terwijl in het oude Griekenland en Rome de rijken en machtigen juist zachtere stoffen gingen gebruiken voor hun kussens zoals stro, riet, wol en ook al dons en veren van ganzen. Deze natuurlijke materialen waren,vooral in het oude Rome, volop aanwezig waren.
In het middeleeuwse Japan hadden de jonkvrouwen hele bijzondere kapsels, waardoor er dan ook speciale aangepaste kussens ontstonden, dit om hun kapsels te beschermen. Men gebruikte zogenaamde “tall pillows”. Eigenlijk een soort standaard gemaakt van hout, waar ze hun nek op konden leggen zodat hun haren vrij naar beneden konden hangen. Tijdens de Middeleeuwen in Europa gebruikte niet veel mensen een hoofdkussen, het hoofdkussen was uit de gratie gevallen aangezien toendertijd veel mannen een hoofdkussen als een teken van zwakte werd gezien, en het gebruik werd voornamelijk beperkt tot zwangere vrouwen. Zachte kussens werden toen een statussymbool. Koning Henry VIII lag een verbod op het gebruik van zachte kussens, met uitzondering dus van het gebruik door zwangere vrouwen.
Na die periode werd het gebruik van een hoofdkussen steeds meer door een ieder toegepast. Wel moest de vulling van de kussens regelmatig worden vervangen aangezien het vaak al snelt beschimmeld raakte of men had last van insecten en ongedierte. Door de jaren heen maakte de verbeteringen in de technologie massaproductie van textiel mogelijk, wat tot gevolg had dat iedereen met een hoofdkussen kon gaan slapen, iets wat dus eerder werd gezien als een symbool van hoge status.
Voor zo’n eenvoudig idee, is het verbazingwekkend om te zien dat het hoofdkussen nog steeds aan veranderingen, door nieuwe materialen, vormen en inzichten, onderhevig is. Hoewel waarschijnlijk weinig tot geen mensen hun aankoop van een hoofdkussen nog baseren op een beschermende factor voor hun oren tegen insecten, is en blijft het hoofdkussen een belangrijk onderdeel van de menselijke cultuur en geschiedenis tot op de dag van vandaag.
